Zoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - O NASZoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - OGŁOSZENIAZoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - PSYZoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - KOTYZoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - PTAKIZoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - RYBYZoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - GRYZONIEZoo market - sklep zoologiczny w Krakowie - KONTAKT




Wiek psa
Określenia wieku u psa m.in. dokonuje się po oględzinach stanu uzębienia oraz ilości siwych włosów na głowie. U psów w okresie ok. 7 lat są widoczne starcia na kłach oraz siekaczach, w wieku 10 - 12 lat następuje wypadanie zębów.

Według Kazimierza Ściesińskiego zestawienie porównawcze wieku psa w stosunku do człowieka przedstawia się następująco:

PIES
CZŁOWIEK
6 m-cy
10 lat
10 m-cy
14 lat
12 m-cy
15 lat
18 m-cy
20 lat
2 lata
24 lata
3 lata
28 lat
4 lata
32 lata
5 lat
36 lat
6 lat
40 lat
7 lat
44 lata
8 lat
48 lata
9 lat
52 lata
10 lat
56 lat
11 lat
60 lat
12 lat
64 lata
13 lat
68 lat
14 lat
72 lata
15 lat
76 lat


Niemiecki uczony H.G. Niemandem podaje bardziej ogólne porównanie wieku psa z człowiekiem. Pierwszy rok życia psa w przełożeniu na życie człowieka to 14 lat. Drugi rok życia psa to 7 lat życia człowieka - czyli 2 letni pies to odpowiednik wiekowo 21 latka , a każdy następny rok życia psa stanowi 5 lat życia człowieka[2].

Historia i udomowienie psa
Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia psa domowego. Podpierając się badaniami z dziedziny genetyki, badacze najczęściej potwierdzają teorię pochodzenia psa domowego od wilka. Według Hansa Räbera, argumentami potwierdzającymi tą teorię także są:

  • podobieństwa w kształcie powierzchni czwartych zębów przedtrzonowych
  • ciężar mózgu psa jest najbardziej zbliżony do ciężaru i objętości mózgu wilka (u psa jest on mniejszy o ok. 30%) (u szakala różnice były większe). Związane jest to z faktem skrócenia się u psa trzewioczaszki w stosunku do mózgoczaszki.
  • badania krwi, wykazujące w budowie białek określonej grupy największe podobieństwa do krwi wilka
  • badania etologiczne potwierdziły zbieżność zachowań społecznych wśród watah wilków i sfor psów.
Do kilku pozostałych teorii można zaliczyć tę do której przychylał się m. in. Karol Darwin. Sądził on że swój udział w powstaniu psa domowego mają kojoty i szakale, zwłaszcza na terenach ich naturalnego występowania (Ameryka Północna i Azja Mniejsza).

Istniała także hipoteza mówiąca o istnieniu wymarłego już, wspólnego praprzodka psa domowego, zbliżonego do psów dingo, czy psów pariasów.

Najstarszymi zapisami świadczącymi o współistnieniu psa i człowieka są informacje pochodzące z okresu kultury Sumeryjskiej.

Tesem to egipska rasa psa, uważanego za przodka wszystkich chartów.
Pies z Borneo ma cechy psów ras pierwotnych, takich jak BasenjiPsy pochodzą prawdopodobnie z jednego obszaru Ziemi, Azji Wschodniej, gdzie wydzieliły się z gatunku wilka. Rozprzestrzeniły się potem po całej planecie, konkurując z miejscowymi populacjami wilków. Świadczy o tym ich mniejsza różnorodność w miarę geograficznego oddalenia od Azji Wschodniej. Po udomowieniu psa przez człowieka nastąpiła mutacja w jednym z genów (został on ostatnio zidentyfikowany), w wyniku której powstały rasy małych psów. Musiały być one atrakcyjne dla człowieka, który starał się utrzymywać populację niewielkich psów, pomimo ich mniejszej użyteczności w polowaniu i gorszego przystosowania do życia w prehistorycznych warunkach. Obecnie ze wszystkich gatunków ssaków psy wykazują największą różnorodność.

Udomowienie
Pies nierasowy. W latach 50. prowadzone badania w Stanach Zjednoczonych oraz Szwajcarii potwierdziły, że z całej populacji psów występujących w tych krajach tylko 25% stanowią psy rasowe, pozostała część to w różnej proporcji mieszańce [4]Początki udomowienia psa szacuje się na ok. 17-12 tys. lat[5], był on używany przez myśliwych z Syberii, pojawia się też w Palestynie oraz w Iraku.

Do najstarszych ośrodków udomowienia psa zaliczyć można obszary Europy, gdzie znaleziono kopalne kości tego zwierzęcia, czyli rejony Danii, Niemiec i Anglii, a także odkrycia z okolic Izraela, Iranu, Japonii, czy Turcji. Odkryto także, że na terenach Idaho, w Stanach Zjednoczonych 10 000 lat temu także żył przedstawiciel psa domowego.

Althaus wyróżnił cztery fazy w procesie domestykacji psa:
  • faza symbiozy, w której zarówno wilk (odpadki żywieniowe) jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści z współistnienia.
  • faza zacieśnienia więzów z człowiekiem, stopniowe blokowanie dostępu do zwierząt dziko żyjących.
  • faza świadomej selekcji hodowlanej na potrzeby człowieka.
  • faza hodowli psa ze względu na jego eksterier.
Kości wilka odnaleziono u boku szczątków ludzkich tak starych jak człowiek z Boxgrove w Surrey, datowanych na 400 tysięcy lat p.n.e. Czaszki wilków wyłowione z zatopionego obozu nomadów, którzy przeszli z Syberii na Alaskę, są niemal takie same, jak czaszki ich przodków z Boxgrove. Ich szczęki były mniej wysunięte do przodu, a zęby bardziej stłoczone, ale z wyglądu były to nadal czaszki dzikich zwierząt.

Mniej więcej w tym samym czasie myśliwi zaczęli chętniej używać strzał niż włóczni. Wilki – już prawie psy - stały się bardziej użyteczne (np. do przynoszenia upolowanej zdobyczy) i zaczęły się cieszyć ludzką "przyjaźnią", jako zwierzę użytkowe. Darwin napisał kiedyś, że w czasach głodu ludność Ziemi Ognistej prędzej zjadłaby własne stare kobiety, niż swe psy.[potrzebne źródło] W Ein Mallah w Izraelu, w grobie "pierwszych farmerów", znaleziono szkielet szczeniaka pochowanego obok dziecka. Dzikie zwierzęta stały się członkami rodziny. Wkrótce ich pysk uległ skróceniu, zęby zmalały, oczy powiększyły się i stały okrągłe.

Pozostałością po tamtym prymitywnym zwierzęciu jest śpiewający pies z Nowej Gwinei oraz dingo. Dingo nie zmienił się wiele od tamtych czasów, ale od tego czasu psy rozprzestrzeniały się po całym prawie świecie (z wyjątkiem Afryki, która była od nich wolna aż do ery żelaza) równie szybko jak ludzie.

Historia psa domowego na ziemiach polskich
Rudolf Kryspin w "Historii psa i kynologii" pisze[6], że najstarszą pozostałością psa domowego na terenie Polski, jest czaszka odkryta w okolicach Sandomierza, datowana na ok. 4 tysiące lat p.n.e. Na tamtych terenach znaleziono także grób z 1700 roku p.n.e., w którym pochowano człowieka z pięcioma psami, prawdopodobnie członka starszyzny rodowej. Najmłodsze wykopaliska szczątków psów pochodzą z okolic Opola. Dostarczają one informacji o dwóch typach psów hodowanych w tamtych rejonach:

  • pierwszy to typ większego psa, wyglądem zbliżonego do wilka
  • drugi typ był mniejszy i zbliżony do szpica.
W okresie średniowiecza na ziemiach polskich najliczniej występowały psy wykorzystywane do polowań na grubego zwierza. Do takich psów zaliczano charty, ogary, wyżły i brytany. Przywilej polowania oraz trzymania psów wyznaczonych do tego zadania przypadał królom i możnowładcom, ale także opatom oraz biskupom. Później psy hodowała również szlachta ziemiańska, w celu polowań na drobną zwierzynę.

Wraz ze spadkiem liczebności zwierzyny leśnej oraz z nasileniem się karczowania coraz większych połaci lasu zaczęto rezygnować z hodowli brytanów i ograniczać liczbę chartów i ogarów. W nowych warunkach dobrze radziły sobie legawce, w tym "wyżeł polski - wodołaz", który jest jednym z przodków wyżłów niemieckich szorstkowłosych.

Polskim źródłem informacji, dotyczącej ras psów i ich hodowli z okresu I połowy XVII wieku, jest książka pod tytułem "Myślistwo z Ogary" autorstwa Jana Ostroroga. Dokument ten jest podręcznikiem hodowli ras psów najpopularniejszych w tamtym okresie, czyli poświęcony głównie ogarom i chartom.

Na terenach nizinnych od XVI wieku trzymano łagodne psy strzegące stad owiec, a rozpowszechnione wraz z progresem hodowli tego typu rogacizny. Literatura angielska podaje, że importowane do Szkocji 6 sztuk polskich owczarków nizinnych przyczyniło się do powstania rasy Bearded Collie.

Użytkowość
Psy ze względu na funkcje jakie pełnią dla człowieka, zostały podzielone na typy, bądź grupy związane z użytkowością. Wykorzystywane są jako:
  • psy myśliwskie
  • tropowce (Bloodhound)
  • legawce (Pudelpointer)
  • płochacze (płochacz niemiecki)
  • posokowce (Posokowiec bawarski)
  • gończe (Gończy Hamiltona)
  • norowce (jamnik)
  • psy aportujące (Curly Coated Retriever)
  • psy ratownicze (Nowofundland)
  • psy pasterskie (Anatolian)
  • psy zaganiające (Bouvier des Flandres)
  • psy stróżujące (Mastif tybetański)
  • psy stróżująco - obronne (Doberman)
  • psy służbowe wykorzystywane na potrzeby wojska (Czarny terier), policji (Owczarek niemiecki), służb celnych (chodsky pes)
  • psy zaprzęgowe (Siberian Husky)
  • psy wyścigowe (Greyhound)
  • psy reprezentacyjne (Pudel miniaturowy)
  • psy hodowane w celach konsumpcyjnych (nagi pies meksykański)
  • psy wiejskie (Hovawart)
  • psy hodowane w celach kynoterapii (Labrador Retriever)
Pies w kulturze i religiach
Spartańczycy poświęcili psy bogu wojny. W symbolice chrześcijańskiej pies symbolizuje wierność i czujność.


Akceptujemy karty płatnicze:



Kliknij aby powiększyć

Kliknij aby powiększyć

Kliknij aby powiększyć

Kliknij aby powiększyć

Kliknij aby powiększyć



© by Zoo-market.com.pl             STRONA GŁÓWNA | O NAS | OGŁOSZENIA | PSY | KOTY | PTAKI | RYBY | GRYZONIE | KONTAKT | FORUM | SKLEP